Geen cake voor de baby

Tim woont in het weekend bij zijn vader, en soms gaat hij op bezoek bij zijn moeder. Maar doordeweeks woont hij bij zijn Indische opa en oma in de Molenstraat. Daar mag hij helpen in de tuin, en met Indische cake bakken. Tim denkt veel na, maar begrijpt nog niet altijd wat er om hem heen gebeurt. Zoals de buurvrouw die op bezoek komt, met een heel dikke buik. Ineens ligt er water op de vloer, en begint een race tegen de klok.

A sweet story about a young boy who doesn't understand much of what is happening around him. Although the main character is a child, the book is especially interesting for adults, because of the many references and humor that adults understand, even though the boy doesn't.

Dit is het derde Nt2-leesboekje in de serie "Bij ons in de Molenstraat". Ieder deel uit deze serie heeft een andere bewoner uit de straat als hoofdpersoon.

Niveau A2

Leeftijd: vanaf 14 jaar, jongvolwassenen en volwassenen

Informatie voor Nt2-docenten
Mooie Ogen is een heel fijn leesboekje voor jongvolwassenen en volwassenen die nog maar kort Nederlands aan het leren zijn. De hoofdpersoon is een jonge vrouw die in een gewone woonwijk in Utrecht woont. In de straat wonen mensen van verschillende leeftijden en met verschillende nationaliteiten, die in de loop van de serie zelf een hoofdrol spelen. Het verhaal biedt aanknopingspunten voor gesprekken over woonomgeving, vriendschap, verliefdheid en geaardheid, en sport en verkeer. Het aantal verschillende woorden is beperkt gehouden en ieder woord komt tenminste 4 maal voor in het boekje, waardoor de taalleerder ze sneller leert herkennen.

Het boekje bevat een woordenlijst Nederlands-Engels.

Klassenset

Wil je een set leesboekjes bestellen voor jouw klas? Je krijgt 10% korting op een set van 25 of meer exemplaren van dezelfde titel. Bestel de boekjes per e-mail. In verband met de beperkte voorraden die wij aanhouden, is het aan te raden tijdig te bestellen. De levertijd voor grotere aantallen is 2-3 weken.

*Op alle materialen en leesboekjes rust copyright, wat betekent dat het niet is toegestaan kopieën te maken voor gebruik in de klas.

divorce / Dutch culture / eenoudergezin / family / Ghislaine Frison / grandparents / grootouders / Nederland / scheiding / The Netherlands

Author	Ghislaine Frison
Year of publication	2020
Number of pages	78 (incl. glossary)
ISBN	9789490824624
Illustrated	Yes, illustrations by Geeske van Voorthuijsen

Valéria Ramos |

Recensie van Geen cake voor de baby
door Valéria Ramos - Journaliste en Nt2-cursiste. Nederlands is Valéria's derde taal.

Mooie Ogen – Bij ons in de Molenstraat deel 2 focust op de teenager Lies. Zo niet in Geen cake voor de baby. Dit boek gaat meestal over een jongetje, Tim, die ook in de Molenstraat woont en die ook met zijn familie, vrienden en buren praat. Hoofdstuk 5, Water op de Vloer, begint met een spannend moment: er was water op de vloer van de keuken. Wat was dat? Hoe kan dat? Petra, de buurvrouw, is zwanger… Wat is hier gebeurd? Je moet het boek maar lezen…

Tijdens het verhaal heeft Tim altijd dezelfde gedachte over negatieve ideeën: “… maar dat zegt hij niet, want dat is niet aardig.” Kijk op blz. 43: “Baby Luuk ziet er ook een beetje raar uit, vindt Tim. Net als Tine. Maar dat zegt hij niet, want dat is niet aardig.” De herhaling maakt het karakter van Tim sterker en het is een doorlopende lijn in het boek.

Het beste van Geen cake voor de baby staat op blz. 53 en blz. 58. Bladzijde 53, dialoog van Tim met zijn moeder: “—Kom jij weer bij ons wonen, mama? Nu is iedereen stil. Mama kijkt raar en papa kijkt naar de vloer. Dan kijkt zijn moeder hem aan. Ze zegt: Nee, Tim. Dat kan ik niet. Papa en mama zijn gescheiden. Ik kan niet voor jou zorgen. Maar je mag altijd bij mij op bezoek komen”.

Bladzijde 58, dialoog met de vader van Tim: “—Je moeder kan niet meer bij ons wonen. Ze wordt dan weer snel boos. Daarom zijn papa en mama gescheiden. Maar ze komt misschien nog een keer naar Utrecht, naar de Molenstraat. Oma vindt het fijn voor jou als je mama wat meer ziet. Oma belt soms met je moeder. Daarom was ze vandaag hier.”

Deze momenten maakt de auteur bekend dat de ouders van Tim zijn gescheiden en dat deze situatie ook acceptabel en fijn is. De Nederlandse maatschappij en kinderen accepteren dit gewoon. Het is een goede manier om deze situatie in het boek in te brengen. Voor kinderen (en volwassen!). In mijn land, voorbeeld, is echtscheiding is moeilijker om te accepteren.

Een ander heel interessante punt is dat de nieuwe baby, Tine, twee moeders (geen vader) heeft. Het is een zachte manier om over homoseksuelen te vertellen. Dat is puur Nederlandse cultuur! Acceptabel & fijn! Ik bewonder dat in de Nederlandse cultuur.

En de grammatica? Ik heb zelf de “vaste combinatie” woorden zin hebben in geoefend. Voorbeeld, blz. 7 “Hij heeft zin in de cake.” Ook blz. 53 en blz. 57. Maar het hoogtepunt van de grammatica was voor mij de nieuwe werkwoorden: schudden, knikken, fluisteren, wrijven, etc.

Grammatica, cultuur, karakter… Alles is prima! Alweer een heel leuk boek. Maar ik was benieuwd naar de molenaar en de molen… Ik had meer details daarover in hoofdstuk 11 verwacht… Natuurlijk, het is ook typisch Nederlands. Misschien in Molenstraat deel 4 …(knipoog!).